کد مطلب:41660 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:254
آن حیوان به قدرت خدا زبان بگشود و با پیامبر گرامی سخن گفت ؛ به آن حضرت عرض كرد: ای فرستاده خدا! من مادر دو آهو بچه ام كه اینك هر دو، گرسنه و تشنه اند و پستانهایم از شیر آكنده، از شما تقاضا دارم (هر چند) ساعتی مرا رها سازید تا پس از شیر دادن آنها بازگردم و دوباره در همینجا به بند نشینم.رسول خدا(ص) فرمود: چگونه این كار ممكن است، در حالی كه تو صید و شكار مردم و اسیر و دربند هستی؟ آهو گفت: اگر رهایم كنید (بزودی) باز آیم و شما خود مرا در بند كنید.پیامبر خدا(ص) پس از آنكه از حیوان تعهد گرفت، رهایش ساخت. چیزی نگذشت كه آهو بازگشت اما پستانش از شیر تهی گشته بود. پیامبر اكرم حیوان را در همان مكان بست و سپس پرسید: این آهو شكار كیست؟ گفتند: صیاد و مالك آن، شخصی از تیره عرب است. رسول خدا(ص) (بی درنگ) رهسپار آن قبیله شد. از قضا فردی كه آن حیوان را به دام انداخته بود و مالك آن محسوب می شد، در شمار منافقان بود كه البته بعدها با [صفحه 55] تنبهی كه برای او حاصل شد از نفاق دست كشید و اسلامی نیكو یافت. رسول خدا(ص) به منظور رهایی حیوان، قصد خریدن آهو را كرد و در این خصوص با صیاد سخن گفت، اما صیاد گفت: ای فرستاده خدا! پدر و مادرم فدای شما، این حیوان را از همین جا رها ساختم.آنگاه پیامبر خدا(ص) (به جمع حاضر روی كردند و) فرمودند: اگر چارپایان نیز به میزان شما از مرگ (و سختیهای پس از آن) خبر داشتند، هرگز از آنها، گوشت فربهی نمی خوردید. عن علی قال: مر رسول الله (ص) بظبیه مربوطه نطنب فسطاط، فلما رات رسول الله (ص) اطلق الله عزوجل لها من لسانها فكلمته فقالت: یا رسول الله (ص)! انی ام خشفین عطشانین و هدا ضرعی قد امتلا لبنا فخلنی حتی انطلق فارضعها ثم اعود فتربطنی كما كنت. فقال: لها رسول الله (ص): كیف و انت ربیطه قوم و صیدهم؟ قالت: بلی یا رسول الله (ص)! انا اجی فتر بطنی انت بیدك كنا كنت. فاخذ علیها موثقا من الله لتعودن و خلی سبیلها فلم تلبث الا یسیرا حتب رجعت قد فرغت ما فی ضرعها. فربطها نبی الله كما كانت. ثم سال: لمن هذا الصید؟ قالوا: یا رسول الله (ص)! هذه لبنی فلان، فاتاهم النبی و كن الذی اقتضها منهم منافقا فرجع عن نفاقه و حسن اسلامه فكلمه النبی لیشتریها منه، قال: بل اخلی سبیلها، فداك ابی و امی یا نبی الله. فقال رسول الله (ص): لو ان البهائم یعلمون من الموت ما تعلمون انتم ما اكلتم منها سمینا.[1] . [صفحه 56]
رسول خدا(ص) از جایی می گذشت. در بین راه گذارش بر ماده آهویی افتاد كه در خیمه و خرگاهی بسته شده بود.
صفحه 55، 56.